ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ - ''ΨΥΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗ''

ΨΥΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗ, Γιούλη Αναστασοπούλου, 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ (2011)

Ραντεβού σήμερα με το 12χρονο Άγη που μεγαλώνει το καλοκαίρι του ’89 στην πόλη Κούλουρη, αρχαίο λιμάνι στη Σαλαμίνα, μαζί με τη χήρα μητέρα του και τη γιαγιά του η οποία είναι πάντα κοντά του για να τον στηρίξει με τις παραινέσεις της στις σκανταλιές του.

Η Κούλουρη, άγνωστη στην πλειονότητα πόλη ως προς τη γεωγραφική της θέση, είναι πόλη ιστορικά γνωστή. Πατρίδα του Αίαντα και του Ευρυπίδη, υπήρξε τόπος διαμονής και δημιουργίας του Α. Σικελιανού καθώς και φιλοξενίας του Καραϊσκάκη αλλά και πλήθος προσφύγων από Αττική και Βοιωτία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Εξ ου και η φράση ‘πήγε η ψυχή μου στην κούλουρη’. Το καλοκαίρι όμως του ’89, εποχή στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία μας, η Κούλουρη εκπροσωπεί τον οικείο τόπο, το σπίτι όπου γεννιέται και μεγαλώνει κανείς, εκεί όπου σχημάτισε για πρώτη φορά και στη συνέχεια εδραίωσε μέσα του την εικόνα του κόσμου. Μια αφετηρία που είναι και ασφαλές καταφύγιο για τις φουρτούνες της ζωής.

Ο Άγης γνωρίζει τον υποψήφιο μνηστήρα της μητέρας του, το Μπάμπη και βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με την τρομερή απώλεια του γενέθλιου τόπου του μια και η μητέρα του τον πάιρνει και μετακομίζουν στο Πέραμα, ακριβώς απέναντι από το νησί. Μια γλυκόπικρη ιστορία που στήνεται αριστοτεχνικά από την πρωτοεμφανιζόμενη Γιούλη Αναστασοπούλου στα τρία μέρη της νουβέλας της. Στο πρώτο «Στάση σε εκκίνηση» ολοκληρώνεται η γνωριμία του αναγνώστη με τον κόσμο του Άρη, στο δεύτερο «Πέρα Δώθε» βλέπουμε τον αγώνα του εφήβου να κρατήσει τους δεσμούς του με το νησί του, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της υπό εξέλιξης εφηβικής του προσωπικότητας, ενώ στο τρίτο «Πίσω Πάλι» χαιρόμαστε με την επιστροφή του στον τόπο του.

Ιδιαίτερα αξιόλογη η πολυδαίδαλη φαντασία του ήρωά μας έτσι όπως χτίζεται από την πένα της Γ.Αναστασοπούλου η οποία αποτελεί το σωσίβιο στις τρικυμίες που προκαλούνται στη ζωή του από τις αποφάσεις της μητέρας του. Μια φαντασία που εκφράζεται με τη χρήση λέξεων φανταστικών. Το φέρι-μποτ λέγεται μουσκεμένη παντόφλα, ο φάρος τσιμεντένιος φύλακας και ο πύραυλος παγωτό απ’το διάστημα.

Μια φαντασία που μάς θυμίζει ότι καθένας καλείται σε ανύποπτη φάση να αναλάβει το πηδάλιο του ιστιοφόρου του και καλό είναι εκτός από θάρρος να είναι οπλισμένος και με χιούμορ. Είναι το ευφάνταστο χιούμορ που μπορεί να βοηθήσει στη θέαση των συνθηκών μας με μεγαλύτερη ηρεμία, στην καλύτερη αντίληψη και αξιολόγησή τους, και πάνω από όλα στην διατήρηση της οξυδέρκειάς μας, μια και το χιούμορ είναι δείκτης ευφυίας! Χαμογελάστε λοιπόν περιδιαβαίνοντας τις σελίδες του. Δεν είμαστε μόνοι στις τρικυμίες της ζωής!