«Λευκή εβδομάδα...»
με συννεφιά ...’. Η νέα
χρονιά μάς φέρνει αντιμέτωπους με δύο ειδήσεις. Η σύντροφος του προέδρου της
Γαλλίας έπαθε νευρικό κλονισμό και ο λόγος είναι η έτερη μυστική του σχέση
ερωτικής φύσεως. Η άλλη είδηση είναι από την Ελλάδα. Πρόταση για λευκή εβδομάδα
διακοπών. Να ρίξουμε λίγο χρώμα στις διακοπές γιατί ίσως μέχρι τώρα ήταν πίσσα
μαύρες και δεν το είχαμε καταλάβει....
Δε θα ασχοληθώ σήμερα
με την πρώτη είδηση. Άλλωστε τα ‘εν οίκω μη εν δήμω’. Τώρα γιατί στη Γαλλία
όπως και σε κάθε γωνιά του πλανήτη υπάρχει τέτοια εμμονή με τα του οίκου του
εκάστοτε πολιτικού ηγέτη ή/και προσώπου, είναι θέμα άλλης συζήτησης και έτερης (όχι
εταίρας) ώρας.
Με τη Λευκή εβδομάδα
όμως θα ασχοληθώ. Και θα ασχοληθώ πρώτα από όλα γιατί μου αρέσει να ζωγραφίζω
και επίσης , ω ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο μου αρέσουν οι διακοπές.
Αλήθεια σε ποιον δεν
αρέσουν οι διακοπές;;;; Ίσως στους εργαζόμενους γονείς γιατί όσοι ακόμα δεν
έχουν πιαστεί στην παγίδα της απεργίας που όλο και ξεφυτρώνει στα πιο απίθανα
μέρη, δεν μπορούν εύκολα να παίρνουν άδειες. Ίσως πάλι γιατί ακόμα και αν
μπορούν να παίρνουν άδεια για να απολαύσουν τις διακοπές μαζί με τα παιδιά
τους, νιώθουν να απειλούνται ολοένα και περισσότερο από το μαύρο απειλητικό
σύννεφο της κρίσης που δε λέει να διασκορπιστεί και βλέπουν τις διακοπές να
φεύγουν αφήνοντάς τους εντός των τειχών των σπιτιών τους. Γιατί ευτυχώς τα
περισσότερα σπίτια μας παραμένουν ακόμα τείχη απόρθητα. Η ιδιωτικότητά μας δεν
έχει ακόμη αλωθεί.
Επανερχόμαστε λοιπόν
στη Λευκή εβδομάδα των διακοπών. Χαμός. Ως συνήθως. Σύννεφα από γονείς, σύννεφα
από εκπαιδευτικούς, σύννεφα από την αντιπολίτευση που έτσι και αλλιώς η παράδοση
τη θέλει να αντιμετωπίζει με δυσπιστία και αρνητισμό κάθε πρόταση των
κυβερνώντων.
Σύννεφα που γεννά η
αγωνία, η απορία και η άγνοια. Γιατί τη σκοτεινιά μόνο αυτά τα συναισθήματα τη
γεννούν. Το αντίδοτο της σκοτεινιάς είναι το φως. Και μέχρι στιγμής – ευτυχώς –
το Ελληνικό λευκό φως παραμένει αλώβητο. Αλλά από μόνο του δε φτάνει. ‘Για να
γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή’. Έτσι λέει ο στίχος του ποιητή, έτσι λένε
και τα στόματα πολλών Ελλήνων. Δε θέλει μια συνάντηση μεταξύ υπουργών μόνο. Και
σίγουρα δε θέλει βιασύνη.
Θέλει υπομονή και θέλει
δουλειά πολλή. Τι σημαίνει’δουλειά πολλή;;;’ ; Μάλλον σημαίνει ότι τα ελληνικά
σχολειά θέλουν πρώτα από όλα αλλαγή πλεύσης προς αναζήτηση του φωτός. Γιατί το
φως της μάθησης έρχεται και μέσα από τις διακοπές αλλά μόνο αν τα παιδιά και οι
μαθητευόμενοι κάθε είδους μαθαίνουν από την αρχή, από την αρχή-αρχή, να
αναζητούν το φως μέσα από τη μάθηση.
Γιατί η μάθηση γίνεται
στις τάξεις και έξω από τις τάξεις εξίσου αλλά με την προϋπόθεση ότι όλες οι
τάξεις λειτουργούν μέσα στο φως. Και προς το παρόν δυστυχώς οι τάξεις οι
σχολικές τουλάχιστον εξακολουθούν να πλέουν μέσα στη συννεφιά. Μέσα στη
συννεφιά χωρίς φως να φαίνεται πουθενά. Ας αρχίσουμε λοιπόν να ρίχνουμε φως
πρώτα εκεί. Και μετά και στις επιπλέον διακοπές. Καλή μας χρονιά!
