ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ - ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ;;;

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πόσοι από τους ενήλικους φίλους σας μοιράζονται μαζί σας τον πόνο του υπερπροστατευτισμού που βίωσαν στα παιδικά τους χρόνια; Και για να προχωρήσουμε λίγο ακόμα... έχετε αναλογιστεί πόσοι από εσάς συνεχίζετε έστω και ασυνείδητα το ίδιο ¨λάθος¨; Η συντροφιά μας σήμερα απορεί με αφορμή ερώτηση που ξεστόμισε παιδικό στοματάκι σε φιλικό τραπέζι και την εμβρόντητη φάτσα των γονιών που ξαφνικά έπρεπε να εξηγήσουν με τρόπο προσεχτικό στο παιδί τους αυτά που είχε ακούσει από το μεγαλύτερης σε ηλικία αγόρι που έπαιζε μαζί του. Έτσι λοιπόν αναρωτήθηκα...πόσοι από εμάς και με ποιο τρόπο έχουμε ασχοληθεί με το να συζητήσουμε αυτό που βιώνουμε στη χώρα μας; Δεν είναι ωραίο να εθελοτυφλούμε ή να θυμόμαστε το πρόβλημα και να ξεσπάμε στις 8.30 ή λίγο νωρίτερα κάθε βράδυ όταν ακούμε ειδήσεις στο σπίτι. Δεν είναι επίσης ωραίο να εκφραζόμαστε όπως μάς βολεύει ή μάς ξαλαφρώνει την ώρα που οι οικονομικές υποχρεώσεις βαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό ή την ώρα που καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε στις όποιες υποχρεώσεις. Δεν είναι ωραίο γιατί έτσι πιστεύω ότι αυτό στο οποίο συμμετέχουμε είναι ένας φαύλος κύκλος. Μία θολούρα σχετικά με τη λέξη ¨κρίση¨και τα όποια κοσμητικά επίθετα τα παιδιά μας ακούν για τους πολιτικούς μας ή άρπαγες του δημοσίου βίου δε βοηθά σε τίποτα παρά στην εμφύτευση από την τρυφερή παιδική ηλικία μιας θολής άποψης σχετικά με αυτά που συμβαίνουν και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Έχουμε ευθύνη στη δημιουργία των πολιτών του αύριο. Και η ευθύνη μας αυτή αγαπητοί μου ξεκινά από το σπίτι μας. Καλούμαστε να δώσουμε εξήγηση για το παράλογο που βιώνει η χώρα μας. Καλούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τα διδάγματα που μάς προσφέρει το σήμερα για να επανεφέρουμε τις αξίες που έχουν εκλείψει από την καθημερινότητά μας. Στην Ελλάδα γίνονται κάποια άσχημα πράγματα. Και καιρός είναι σιγά σιγά να μάθουμε να τα εξηγούμε, να τα προσεγγίζουμε, να ξέρουμε πώς θα τα αντιμετωπίσουμε χωρίς να φοβηθούμε ή να μαυρίσει η ψυχή μας. Σκεφτόμουν ότι ο ωραιότερος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά μας από μικρά την έννοια του ενεργού πολίτη είναι να βρούμε το σκονισμένο ¨Παραμύθι χωρίς όνομα¨ στην δική μας παιδική βιβλιοθήκη και να το διαβάσουμε παρέα με τα μικρά αλλά και μεγαλύτερα παιδιά μας. Να θυμηθούμε ότι καμία χώρα δεν διαφέρει σε τίποτα σε ό,τι αφορά την πρόοδό της. Ό,τι γίνεται εντός τους σπιτιού οφείλει να γίνεται και σε ευρύτερο παλίσιο. Νοικοκύρεμα και τήρηση των υποχρέωσεών μας. Νομίζω ότι η Κρίση αυτή που αντιμετωπίζουμε ως πολίτες της σημερινής εποχής είναι η ευκαιρία μας για να χτίσουμε πιο ουσιαστική γέφυρα επικοινωνίας με τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές. Είναι ευκαιρία να μαθητεύσουμε όλοι σε αυτό που η ζωή δύναται να μάς διδάξει. Δεν υπάρχει άσχημο ή κακό που δικαιολογείται να έχει τη δύναμη να μάς οδηγεί στα Τάρταρα της απαισιοδοξίας. Υπάρχει άσχημο και κακό για να το λύσουμε, να το ξορκίσουμε και πάνω στις στάχτες του να ανθίσει το καλό. Τι γίνεται στην Ελλάδα; Δημιουργούμε και πιστεύουμε παρέα με τα παιδιά μας, αυτό γίνεται και παιδιά μου μάθετε να αξίζετε αυτό που λέτε ότι δικαιούστε! Σημείωση: Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί επαναδημοσίευση του πρωτοεμφανιζόμενου άρθρου μου με θέμα «Μαμά, Μπαμπά τι γίνεται στην Ελλάδα; ...» από τη μόνιμη στήλη μου Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ στην εβδομαδιαί εφημερίδα ΤΕΤΑΡΤΟ ημερομηνίας 16.03.2012.

Πάμε Βόλτα στο Μουσείο - Διεθνής Ημέρα Μουσείων 2012

Πάμε Βόλτα στο Μουσείο - Διεθνής Ημέρα Μουσείων 2012 Έφτασε για άλλη μια χρονιά η 18η Μαίου, παγκόσμια ημέρα γιορτής των Μουσείων και μαζί της έρχεται και μια "μεγάλη" σειρά ποικίλων εκδηλώσεων, ευκαιρία να έρθουμε όλοι πιο κοντά στο Μουσείο ως έννοια και λειτουργία. Φέτος τιμώμενο Μουσείο στην Ελλάδα είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή ενώ ανήμερα της εορταστικής επετείου η είσοδος είναι δωρεάν σε όλα τα μουσεία. Ήταν το 1977 όταν το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων γνωστό παγκοσμίως ως ICOM – International Council of Museums - σκέφτηκε να οριστεί μία παγκόσμια ημέρα γιορτής για τα Μουσεία. Πολλές οι σκέψεις για αυτόν τον πυλώνα του ανθρώπινου πολιτισμού! Έχετε αλήθεια αναρωτηθεί τι σημαίνει η λέξη μα και η ευρύτερη έννοια Μουσείο για ένα παιδί; Πότε ήταν άραγε η τελευταία φορά που επισκεφτήκατε ένα μουσείο οικογενειακώς; Και αλήθεια τι μας προσφέρει μια επίσκεψη σε Μουσείο; Ίσως η πλειονότητα των παιδιών μας ανεξαρτήτως ηλικίας να έχουν ακόμα και σήμερα παραμείνει αιχμάλωτοι της πεπαλαιωμένης και άδικης άποψης ότι τα Μουσεία είναι κάτι βαρετό και ανιαρό όπου το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι η περιδιάβαση σε διαδρόμους γεμάτους βιτρίνες με αρχαιολογικά ευρήματα συνοδευόμενα από επεξηγηματικές ετικέτες. Και ίσως ακόμα χειρότερα οι γονείς να νιώθουν ότι είναι αρκετά ριψοκίνδυνη μια επίσκεψη σε Μουσείο με παιδιά που γρήγορα ίσως βαρεθούν και επιζητούν την άμεση φυγή. Σίγουρα σε ένα αρχαιολογικό Μουσείο οι διάδρομοι θα είναι γεμάτοι βιτρίνες με εκθέματα των διαφορετικών κάθε φορά εποχής ευρημάτων και τις γνωστές συνοδευτικές ετικέτες τους. Μα τα Μουσεία δεν είναι μόνο αρχαιολογικά και όπως κάθε επίσκεψη ή εκδρομή κάπου χρειάζεται τη δική της προετοιμασία το ίδιο ισχύει και με τα Μουσεία! Δεν ξέρω πότε ήταν η τελευταία φορά που επισκεφτήκατε ένα μουσείο μα ξέρω όπως και εσείς βαθιά μέσα σας ότι κάθε έκθεμα κάθε Μουσείου κουβαλά τη δική του ιστορία και βέβαια την αύρα των ανθρώπων που συνέβαλαν για να βρεθεί μπροστά στα μάτια μας για την τροφή των αισθήσεών μας. Τα εκθέματα των Μουσείων είναι αληθινά και μεταφέρουν το δικό τους μήνυμα στον άνθρωπο που περνά επισκέπτης από το γήινο στερέωμα στο πέρασμα των αιώνων. Προσωπικά θεωρώ ότι το Μουσείο μπορεί να αποτελέσει μία από τις ομορφότερες αφορμές για να βρεθεί όλη η οικογένεια πιο κοντά αφού όλοι μαζί θα μυηθούν ταυτόχρονα σε μία κοινή διαδικασία: αυτήν της περιδιάβασης στην ιστορία...στην ιστορία του δικού τους έθνους ή ενός άλλου, στην ιστορία την μακρινή μα και πιο πρόσφατη ή στην προσπάθεια διαφορετικών επιστημονικών ομάδων να συγκεντρώσουν και να παρουσιάσουν ευκαιρίες στους ανθρώπους να μάθουν καλύτερα τον εαυτό τους και το σύγχρονο κόσμο τους. Σκεφτείτε για παράδειγμα το Μουσείο Συναισθημάτων όπου τα εκθέματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ευκαιρίες ποικίλων μορφών να έρθουν μικροί και μεγάλοι αντιμέτωποι μα τα συναισθήματά τους. Ή το Μουσείο Νεώτερης Κεραμικής Τέχνης, Μοντέρνας Τέχνης ή Φυσικής Ιστορίας των οποίων οι επισκέπτες ξαφνικά βουτούν χωρίς φόβο και πάθος στην κολυμπήθρα της τέχνης, της τέχνης της ζωής μα και της μυστηριακής τέχνης που επικρατεί στο μεγαλείο της φύσης. Και μπορεί να μην αποκτούν την ταμπέλα του ειδήμονα μα σίγουρα βαφτίζονται μαθητές της Τέχνης, της απαραίτητης συντροφιάς της ζωής μας αν θέλουμε να την ονομάζουμε Ζωή! Το μήνυμα της φετινής γιορτής είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς». Ωραίο μήνυμα και αισιόδοξο φυσικά. Και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η είσοδος σε όλα τα μουσεία είναι δωρεάν. Εύχομαι καλές επισκέψεις!