ΘΕΑΤΡΟ - ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΓΟΥΟΡΕΝ

http://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/default.aspx?id=2007420

«Δεν ξέρω αν γεννήθηκα τρελός ή ελαφρόμυαλος, η αλήθεια είναι ότι η βασιλεία μου, δεν ήταν του κόσμου τούτου. Ένοιωθα απόλυτα κύριος και αυτεξούσιος μόνο στο βασίλειο της φαντασίας μου και μόνο κοντά στους μεγάλους νεκρούς γνώρισα αληθινή φιλική ατμόσφαιρα». Έτσι είπε κάποτε αυτοχαρακτηριζόμενος ο μεγάλος Ιρλανδός Μπέρναντ Σω. Τα κείμενά του κάθε άλλο παρά νεκρούς ήρωες παρουσιάζουν. Οι ήρωές του ζωντανοί με πάθη και τόλμη να διεκδικούν την αλήθειά τους σε μυούν πάντα σε απόψεις για τη ζωή, τις σχέσεις των δύο φύλων και τους ρόλους τους που τους επιβάλλονται από το κοινωνικό κατεστημένο, το νόημα της εκπαίδευσης, το νόημα της αέναης κίνησης του κόσμου και τη θέση μας μέσα σε αυτήν.
Πηγαίνοντας λοιπόν να δω το 'Επάγγελμα της κας Γουόρεν' περίμενα αν μη τι άλλο να απολαύσω την κάθαρση ψυχής μέσα από τη σκιαγράφηση της σχέση της κας Γουόρεν με την κόρη της Βίβη, της μάνας με την κόρη, μια σχέση που πάντα προκαλούσε και θα προκαλεί δέος στον άνθρωπο. Αντ'αυτού όμως βρέθηκα αντιμέτωπη με μια ανεπιτυχή προσπάθεια απόδοσης των παθών που τυλίγουν την ψυχή μας. Ενώ ο ίδιος ο Σω έλεγε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να παπαγαλίζουν αλλά να μάθουν να κρίνουν, οι ηθοποιοί της συγκεκριμένης παράστασης έδιναν την εντύπωση ότι απλώς έχουν παπαγαλίσει και αποστηθίσει τις ατάκες τους. Κανένα ίχνος από πλευράς τους ότι νιώθουν έστω και ψήγματα της δυναμικής του ρόλου τους. Δυστυχώς σε αυτήν την παραγωγή η μεταλαμπάδευση των ιδεών δεν υπάρχει και φεύγεις με το βάρος της θλίψης που έπεται της άνευρης ερμηνείας. Δεν με εκφράζει η επίρριψη ευθυνών γιατί πάντα πρέσβευα ότι η προσπάθεια αξίζει ασχέτως του αποτελέσματος. Αλλά το θέατρο ως τροφή ψυχής θέλει και το αποτέλεσμα γιατί τελικά το πέταγμα στους αιθέρες της φαντασίας βασίζεται στο συγκερασμό του έργου, της υπόθεσής του αλλά και των ερμηνειών του. Και εφόσον ο ίδιος ο Σω πρέσβευε ότι το αλκοόλ είναι η αναισθησία που χρησιμοποιούμε για αν αντέξουμε την εγχείρηση της ζωής εγώ θα υπενθυμίσω απλώς για να μην ξεχνιόμαστε ότι το θέατρο οφείλει να σε οπλίζει απέναντι στην εγχείρηση που υποβάλλεσαι καθημερινά χωρίς να βρίσκεσαι υπό την επήρεια αλκοόλ κατά τη διάρκεια της παράστασης!