«Η πόλις εάλω»

  «Η πόλις εάλω»         

Ο Μάιος έφτασε στο τέλος του με την 29^η ημέρα του να αποτελεί επέτειο μιας σελίδας της ιστορίας μας ως έθνος. Στις 29 Μαίου 1453 ακούστηκε η κραυγή των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης η οποία αποτέλεσε την πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας για 11 αιώνες. Το «κομμάτι» αυτό της ιστορίας μας που διδάσκονται και σήμερα τα παιδιά μας έχει μελετηθεί κάτω από διαφορετικά πρίσματα όπως συμβαίνει με πολλά ιστορικά γεγονότα. Και η επίδραση της Βυζαντινής, όπως χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς, περιόδου στην ιστορική πορεία του έθνους μας έχει προκαλέσει πολλές έριδες και διαμάχες.

                                                                    

Αυτή ίσως η αλήθεια είναι και η πρώτη προσφορά από τις πολλές που προσφέρει η μεέτη της ιστορίας. Γιατί όπου υπάρχει διαφωνία γεννιέται χώρος για σκέψη, για πρόκληση και κινητοποίηση της κριτικής μας ικανότητας αλλά πρώτιστα για σπουδή των γεγονότων αυτών που μπορούν να αποτελέσουν αφορμή μελέτης του σήμερα. 

Αποχαιρετώντας το Μάιο του 2013 σκέφτηκα ότι η «άλωση» μπορεί να έχει πολλές μορφές. Και καλό είναι όχι μόνο να ξέρουμε τι σημαίνει η λέξη αλλά τι εννοιλογικές μορφές μπορεί να αποκτήσει βάσει της «προσωπικότητας» κάθε εποχής.

Κάθε «πόλη» κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από μια μορφή άλωσης. Και είναι αυτή η απάθεια που υιοθετείται ως τρόπος άμυνας από τους πνιγμένους στις υποχρεώσεις ανθρώπους του σήμερα η οποία πυροδοτεί τώρα την πένα μου. 

Ο Σεφέρης είχε πει ότι η μελέτη της ιστορίας καθορίζει τα βήματα του παρόντος και ορίζει τα βήματα του μέλλοντος. Πώς ορίζεται το μέλλον μας από τη μελέτη της άλωσης μιας πόλης; Ορίζεται μόνο αν ανοίξουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες. Ο κόσμος σήμερα θέλουμε να βιώνει μια αρμονική συνύπαρξη χωρίς γεωγραφικά ή στρατιωτικά συμφέροντα. Μα τα συμφέροντα δυστυχώς ακόμα δεν έχουν εκλείψει. Και στέκονται εκεί έτοιμα να αλώσουν τις επιθυμίες μας.

Αυτή τη σκέψη επιθυμώ σήμερα να μοιραστώ μαζί σας. Η «πόλη» μας, η δική μας πόλη είναι το σύστημα που βοηθά τον εαυτό μας να ανθίσει σε ένα ειρηνικό, δημοκρατικό, πολυπολιτισμικό περιβάλλον.

Και το σύστημα αυτό «αλώνεται» καθημερινά από τα εφιαλτικά, επίκτητα, παράλογα συμφέροντα που μάς φορτώνουν μέσα στον μη ήρεμο πια ύπνο μας.

Πριν από 559 χρόνια μια πόλη-πρωτεύουσα, η Βασιλεύουσα όπως έχει μείνει στην ιστορία, αλώθηκε από τους ορατούς τότε εχθρούς της. Ας αποτρέψουμε τις σημερινές εν δυνάμει αλώσεις μας...Καλό μήνα!