Ποιοι είμαστε;;;;;

Αφιερωμένο στόν άγνωστο δημιουργό του ποίηματος που ακολουθεί, στους πεζοπόρους ταξιδιώτες που ανεβαίνουν καθημερινά το ανηφορικό μονοπάτι της αυτογνωσίας

Ποιοι είμαστε; Είμαστε ο Ρομπέν, είμαστε το θηρίο ή το εξημερωμένο αγρίμι;

'' Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω. Κάποτε ήμουν εύκολος να με προβλέψεις. ... ήμουνα μορφωμένος, εκπαιδευμένος, μ' αγαπούσαν -όχι όπως ήμουνα, μα όπως έδειχνα να είμαι. Ο ρόλος μου ήταν ο ασφαλής μου τρόπος για να κρύβομαι. Δεν είχα λόγο ν' αλλάξω. Με παραδέχονταν. Τους ευχαριστούσα. Τότε, άξαφνα σχεδόν, άλλαξα.
Τώρα είμαι λιγότερο σίγουρος, πιότερο ο εαυτός μου. Ο ρόλος μου σχεδόν εξαφανίστηκε.
Οι ρίζες μου δεν είν' στην εκκλησιά μου, τη δουλειά μου, την πόλη μου, ούτε καν στον κόσμο μου. Είναι μέσα μου. Φίλους δεν είναι εύκολο να βρεις -και ονειρεύομαι πολύ. Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ρόλους.

Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
Είμαι πιο μόνος από πριν. Κομμάτι ζώο,
μα όχι προστατευμένο από ένστικτα ούτε περιορισμένο από την όρασή του μόνο.
Είμαι και κομμάτι πνεύμα, όμως σπάνια ελεύθερο,
περιορισμένο από τη γεύση, την αφή, το χρόνο -με μια λαχτάρα για τη ζωή ολάκερη.
Δεν υπάρχει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι επανάληψη και φόβος,
η αναβολή της ζωής.
Η ασφάλεια είναι προσδοκίες και δεσμεύσεις
και πρώιμος θάνατος.
Με την αβεβαιότητά μου ζω.
Υπάρχουνε μπροστά βουνά να σκαρφαλώσω, σύγνεφα να καβαλήσω,
αστέρια να εξερευνήσω, και φίλοι για να βρω.

Υπάρχω μόνο εγώ -και ονειρεύομαι πολύ.

Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από ασφάλεια.