Προσωπείο ή Πρόσωπο σ΄αγαπώ

    Ποια μάσκα συνοδεύει την καρναβαλική σας αμφίεση;;; Αλήθεια πώς επιλέγετε το ''αποκριάτικο πρόσωπό σας;;;;''. Τρέχα γύρευε. Ένα σωρό λόγοι. Άλλοι επιμένουν στην τήρηση της συνήθειας, άλλοι σιχαίνονται την επανάληψη και μετακομίζουν από πρόσωπο σε πρόσωπο, μερικοί πάνε με το ρεύμα της εποχής τους και κάποιοι ούτε που ασχολούνται.

Ανεξαρτήτως ατομικής επιλογής όλοι αποπειρώνται να φορέσουν ένα κοινό προσωπείο...το επιβαλλόμενο απ'την εορταστική ατμόσφαιρα. Είτε ως ένθερμος υποστηρικτής είτε ως 'μπουχτισμένος' απ'το επαναλαμβανόμενο στον τρόπο εκδήλωσής του κέφι, καθένας εντάσεται στους συμβατικούς ή μη οπαδούς της αμφίεσης. Και όλοι φορούν άψογα το 'προσωπείο' τους.

    Τα πιο επικίνδυνα προσωπεία όμως δεν είναι αυτά που φαίνονται ή επιβάλλονται από τελετουργικό συγκεκριμένων ημερολογιακών γεγονότων! Είναι αυτά που φοράμε σε καθημερινή πια βάση αναλόγως του ρόλου μας σε μία διαπροσωπική μας σχέση, της θέσης ευθύνης μας, του βαθμού κοινωνικής μας προσαρμογής.

      

   

 Από καταβολής κόσμου μάθαμε σταδιακά εντασσόμενοι στο ΄παιχνίδι' της επιβίωσης, της κοινωνικής μας; οργάνωσής να ''φτιασιδωνόμαστε'' για ν'αρέσουμε στους άλλους μα και στον εαυτό μας. Για να κοιταζόμαστε στα γάργαρα νερά των ποταμών και πολύ αργότερα στους καθρέφτες μας και να απολαμβάνουμε το προσωπείο μας που ακόμα και εμείς δύσκολα διακρίνουμε. Ψάχνουμε το πρόσωπό μας και θαυμάζουμε την δύναμη της τέχνης μας να το'χουμε τόσο καλά καλύψει που κινδυνεύουμε εν τέλει να το ξεχάσουμε.

     

       Ίσως γι'αυτό αφιερώνουμε τόσο χρόνο και ενέργεια στο 'χτίσιμο' του προσωπείου που μαθαίνουμε να αγαπάμε περισσότερο και απ'το πρόσωπο που μάς χαρίζει αυτομάτως η γέννησή μας. Όχι μόνο αποδεχόμαστε αλλά επιδιώκουμε κιόλας να γινόμαστε αρεστοί στους άλλους.

    

    Εξ αφορής της μάσκας που θα φορέσουμε και φέτος θυμήθηκα ότι 'πάσιν αδείν χαλεπόν'. ''Δύσκολο να αρέσεις σε όλους.''. Μα πρώτιστα αχρείαστο. Σε σένα πρέπει να αρέσεις. Σε σένα που κοιτάζοντας τον εαυτό σου στον καθρέφτη θες να μην έχεις ξεχάσει το πρόσωπό σου. 

      Φυσικά το πρόσωπό σου και το μοναδικό για κάθε άνθρωπο εσωτερικό του φως μπορεί να θέλει προστασία από τους παραμορφωτικούς καθρέφτες της εποχής μας που σωρηδόν κατοικοεδρεύουν στην καθημερινότητά μας. Γι'αυτό το προσωπείο σου οφείλεις να τ'αγαπάς. 

         Αγάπα το γιατί η επιλογή του γίνεται με βάση την προστασία σου και όχι την χωρίς άμυνες έκθεσή σου στις αδηφάγες διαθέσεις των σημερινών αυτοαποκαλούμενων θεατών και κριτών της ζωής μας.

Καλές Απόκριες εύχομαι αναπολώντας τον Φρανκ Άουτλω :  “...Πρόσεχε τις πράξεις σου, διότι γίνονται συνήθειες. Πρόσεχε τις συνήθειές σου, διότι γίνονται χαρακτήρας. Πρόσεχε τον χαρακτήρα σου, διότι γίνεται η μοίρα σου”.